We zien terug op een bijzondere en mooie herdenkingsdienst, waar we ons zowel verdrietig als getroost voelden en de vrede hebben dat Maart
je bij God is. Vijf jaar onrust en twee jaar strijd zijn voorbij, 20 februari 2007 vloog Maartje van Kroatië naar Nederland, 19 februari 2009 nam God haar op in
zijn volmaakte vrede, rust, licht, liefde en leven. God was tastbaar aanwezig.Vandaag, 1 maart, zongen we liederen over de eeuwigheid, de Vader en het Lam. We dachten dat het al een realiteit voor ons was, maar nu ervoeren we het als nog werkelijker. God is waar en waarachtig.
Maartje zou de herdenkingsdienst ook als goed ervaren hebben. Zovelen van het muziekteam die zich vrij hebben gemaakt om alles goed ten gehore te brengen. Dank jullie wel. Ook het persoonlijke lied van Ebele en Pieter vond ze [en 
wij ook] goed verwoord. Ze heeft alleen destijds de muziek niet echt goed kunnen horen. Het lied “I belong” gezongen door Kees Kraayenoord is nu werkelijkheid geworden. En als ds Bottenbley u verder op weg kan helpen met uw vragen willen we u aanmoedigen om zeker contact met hem op te nemen. God houdt van u.
We missen Maartje’s knuffel en arm om ons heen. Ze heeft het nu goed.
1 opmerking:
Lieve Berend en Riejan,
Het was inderdaad een hele bijzondere en mooie dienst woensdag. Ik was echt onder de indruk van Maartjes geloofsvertrouwen, de hele, lange weg. Nadat ik thuis de DVD van Louie Giglio had gezien kon ik heel goed begrijpen dat het perspectief wat hij daar schetste van God, Maartje heeft meegeholpen om midden in de moeilijkste periode van haar leven daar bovenuit te stijgen. En nu is zij daar...bij díe ontzettend grote God, die haar tegelijkertijd zó liefheeft. En diezelfde God wil bij jullie zijn lieve mensen. Want ook Jezus heeft het meegemaakt om zo'n dierbaar iemand te verliezen. En Hij huilde om Lazarus! Hij kan met jullie meevoelen hoe diep jullie verdriet ook is. Ik proef jullie dankbaarheid maar ook het gemis. En dat mág!!
Jullie zicht op de eeuwigheid is verdiept. Bijzonder! Gelukkig heeft de dood niet het laatste woord. Het kan, naar aardse begrippen, nog best lang duren, maar jullie zien elkaar terug. Ik persoonlijk vind het een voorrecht om haar ooit weer te mogen ontmoeten. Gods kracht en Zijn diepe vrede en troost gewenst. We blijven ook nu voor jullie bidden
Liefs, Douwe, Liesbeth en kids
Een reactie posten