dinsdag 7 april 2009

Hoe het nu gaat...




Hallo lieve mensen,

We krijgen geregeld mailtjes en vragen hoe het met ons gaat. Dat is op zich best moeilijk uit te leggen. Langzaam krijgen we weer zin om dingen te doen en zo, maar soms ook helemaal niet. Het gemis van Maartje is intens en de pijn groot. Zoveel als ze heeft geleden de afgelopen vijf jaar. Niet wetend hoe oud je wordt. Chemo's die je energie afnemen en stuk van je identiteit. Sterk vermagerd en elke keer weer de hoop om door te gaan. Ze had een sterk karakter, maar het doet erg zeer haar zo gezien te hebben.

Toch zijn we blij dat ze het nu oneindig goed heeft. Ze is opgenomen in Gods volheid, ze is waar God is. We ervaren het als genade dat we Gods aanwezigheid mochten proeven samen met Maartje. Dat is een groot wonder. God is meer werkelijkheid geworden, hoewel we dachten dat dat al zo was. We zijn ook erg dankbaar voor alle attenties en warme medeleven. Het draagt ons er door heen met de gebeden. Hij houdt ons vast en draagt ons.

Ook met Danny [Maartje's hondje] gaat het goed. Lekker ondeugend.

Voor het graf van Maartje hebben we een grafwerk uitgezocht in een stijl die bij haar past. Dit wordt juni geplaatst. We zullen hiervan te zijner tijd een foto plaatsten.


1 opmerking:

Els zei

Hoi Berend en Riejan,een moeilijke tijd waar jullie nui doorheen gaan.Veel dingen lijken dan zo zinloos, en herinneringen doen pijn, ook al weet je dat Maartje het goed heeft. We denken veel aan jullie en wensen jullie Gods nabijheid toe. Hij is er,ook nu.
Els en Wim